Zanim kupisz - o pseudohodowli
Pseudohodowla ? niezarejestrowana hodowla nierasowych, nierodowodowych zwierząt domowych, nieposiadająca uprawnień hodowlanych. Hodowle tego typu prowadzone są zarówno przez osoby niezrzeszone w żadnym związku kynologicznym bądź (w przypadku hodowli kotów) związku felinologicznym, jak i występują przypadki łamania etyki hodowcy przez członków zrzeszonych np. w ZKwP i prowadzących hodowlę rodowodowych psów1. Pseudohodowle funkcjonują dla zysku finansowego2 i rozmnażane są w nich psy i koty w typie "modnych", popularnych ras.
Termin pseudohodowla został ukuty w środowisku miłośników psów rasowych i zarejestrowanych hodowców na określenie osób, które masowo rozmnażają nierasowe zwierzęta dla zysku. Popularny jest głównie wśród kynologów, osób pracujących w schroniskach dla zwierząt. Najczęściej nazwę stosuje się w odniesieniu do nielegalnych hodowli psów, rzadziej kotów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pseudohodowla
Codzienne obowiÄ…zki zwiÄ…zane z posiadaniem psa
Niezależnie od tego, w jakim wieku zdecydujemy się zaadoptować psa, może to być dla nas bardzo trudne przeżycie. Okazuje się, że szara rzeczywistość nie wygląda tak sympatycznie, jak mogłoby się nam to wydawać. Przygarnięcie pod swój dach psa powoduje, że musimy przyzwyczaić się do pewnych codziennych obowiązków. Są to między innymi spacery o określonych godzinach. Nie wolno zapominać o tym, że wraz z rozwojem psa musimy zmieniać jego żywienie. Należy pamiętać także o tym, że konieczne będzie zadbanie o wprowadzenie pewnych zasad, które szczególnie dla młodego psiaka mogą okazać się dość trudne do zaakceptowania. Codzienne obowiązki, którym trzeba podołać decydując się na pieska, to naprawdę ważne zagadnienie i warto się zastanowić, czy na pewno jesteśmy gotowi na tyle wyrzeczeń.
Udomowienie psa
Początki udomowienia psa szacuje się na ok. 17-12 tys. lat temu11, był on używany przez myśliwych z Syberii, pojawia się też w Palestynie oraz w Iraku.
Do najstarszych ośrodków udomowienia psa zaliczyć można obszary Europy, gdzie znaleziono najstarsze szczątki tego zwierzęcia, czyli rejony Danii, Niemiec i Anglii, a także odkrycia z okolic Izraela, Iranu, Japonii, czy Turcji. Odkryto także, że na terenach Idaho, w Stanach Zjednoczonych 10000 lat temu także żył przedstawiciel psa domowego.
Współczesne prace archeologiczne prowadzone w jaskini Goyet na terenie Belgii odkryły pozostałości szkieletu psa pochodzące sprzed 31 tysięcy lat. Odkrycie weryfikuje dotychczasowe poglądy na temat czasu i miejsca udomowienia psa i wskazuje ludzi z kultury oryniackiej jako pierwszych hodowców tych zwierząt. Wykorzystywano je do transportowania zwierzyny łownej oraz do jej wytropienia. Analiza izotopowa pozostałości kostnych pozwala określić z pewnym prawdopodobieństwem, że pierwsze udomowione psy wyglądem były zbliżone najbardziej do współczesnych husky syberyjskich, były jednak od nich większe12.
Althaus wyróżnił cztery fazy w procesie domestykacji psa:
faza symbiozy, w której zarówno wilk (odpadki żywieniowe) jak i człowiek (czujność wilka ostrzegająca przed zbliżającym się niebezpieczeństwem) czerpią korzyści z współistnienia.
faza zacieśnienia więzów z człowiekiem, stopniowe blokowanie dostępu do zwierząt dziko żyjących.
faza świadomej selekcji hodowlanej na potrzeby człowieka.
faza hodowli psa ze względu na jego eksterier.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pies_domowy#Historia_i_udomowienie_psa